Haffært kvótakerfi?

Ég las grein í Mogganum í dag 7. ágúst eftir Þórólf Matthíasson prófessor í hagfræði, fín grein sem er sú síðasta af þremur sem hann skrifar um kvótakerfið.  Í fyrstu greininni sem hann skrifar þann 3. ágúst líkir hann kvótakerfinu við  ófrágengið og hugsanlega óhaffært skip sem fékk bráðabirgðahaffærisskírteini sem var endurnýjað nokkrum sinnum þar til Alþingi lét undan þrýstingi hagsmunaaðila og gaf út varanlegt haffærisskírteini árið 1990.   

Í næstu grein sem birtist þann 4. ágúst varpar hann fram þeirri spurningu hvort haga megi ákvörðum um hámarksafla með beri hætti en nú er gert og telur mikilvægt að taka afla-kaleikinn frá sjávarútvegsráðherra og aðskilja grunnrannsóknir annars vegar og ráðgjöf hins vegar. Hann spyr hvort það sé skynsamleg ráðstöfun að ætla Hafró bæði að rannsaka stærð fiskistofna og gefa ráð um veiðar úr þessum fiskistofnum auk tímabundins reglugerðarvalds.  Almenningur geri engan greinarmun á hvenær Hafró er í vísindaham og hvenær Hafró er í ráðgjafaham. Hann telur að skoða eigi kosti þess að skipta Hafró í þrjár stofnanir; rannsókna-, stofnstærðarmats- og veiðiráðgjafarstofnun. Með þessu ætti að vera hægt að taka atvinnuvegastimpilinn af grunnrannsóknum og stofnstærðarmati og setja akademisk markmið. 

Í greininni sem birtist síðan í Mogganum í dag bendir hann á að sú alvarlega staða þorskstofnsins sem við blasir í dag gefi stjórnmálamönnum tækifæri til að stokka upp og gera kvótakerfið almennilega haffært.  Það sé hægt að gera með margvíslegum hætti og ná mörgum markmiðum samtímis með því t.d. að taka þorskkvótaskerðinug næsta fiskveiðiárs út sem 33% fyrningu þorskveiðiheimilda.  Aðili sem í ár hafði heimild til að veiða 100 tonn af þorski fengi  heimild til að veiða 67 tonn næsta ár.  Verði síðan tilefni til að auka kvótann síðar er hægt að leigja þann viðbótarkvóta á markaðsverði og tekjurnar sem kæmu í hlut ríkisins yrðu notaðar til að efla rannsóknir á sviði haffræði og líffræði sjávar.  Orðrétt segir hann í niðurlagi greinarinnar sem birtist 7. ágúst; "Með því að koma aflahámarksákvörðuninni úr höndum stjórnmálamanna og með því að bæta stöðu þeirra sem tapa á hagræðingu i sjávarútveginum yrði "haffærni" kvótakerfisins bætt til muna.  Íbúar sjávarbyggða ættu síður á hættu að tapa ævisparnaðinum vegna kvótatilfærslna stórútgerðarmanna og minna yrði um pólitísk upphlaup vegna hámarksaflaákvarðana."

Þetta er allt að koma.

 

Athugasemdir

[Ylfa Mist Helgadóttir, 8.8.2007 kl. 15:59]

Já, en eru réttir menn að taka mark á þessu Bryndís? Ég held ekki. Svo lengi sem menn eiga eiginhagsmuna að gæta í svona málum, vilja þeir ekki breyta þessu. Ég hef orðið ekki meiri trú á mannskepnunni en svo. því miður.