1. maí

 

Hvað er svona merkilegt við 1. maí?

 

1. maí var alltaf mikill hátíðisdagur í allri fjölskyldunni þegar ég var að alast upp.  Dagurinn var sérstaklega tekinn frá fyrir kröfugöngu þar sem allir voru klæddir í sitt fínasta púss.  Ég man hve við systurnar vorum oft kaldar í þessari göngu í nýjum kjólum með hatta, hanska og í lakkskóm, hvernig sem viðraði.  Bræður okkar sluppu betur því vel pressaðar sparibuxurnar voru hlýrri en kjólarnir.   Síðan var farið heim til afa og ömmu í súkkulaði og kökur og við börnin fengum að ólátast meira en venjulega og vaka lengur fram eftir og andrúmsloftið var einhvern veginn léttara þennan dag.  Okkur var sagt að þetta væri kröfuganga en ekki skrúðganga og það væri mikill munur á þessm göngum. Þó okkur krökkunum hafi verið sagt frá því að þetta væri alþjóðlegur baráttudagur alls  launafólks þá var það ekki fyrr en á fullorðinsárum að sagnfræðin færði okkur vitneskjuna um ástæður þessarar miklu hátíðar á þessum degi.

 

Margar kynslóðir launþega víða um heim hafa haldið þennan dag hátíðlegan og minnast hans enn í dag vegna þess að forfeður okkar þurftu að berjast fyrir þeim  réttindum sem við njótum í dag og þykja sjálfsögð.  Þeir voru ekki einungis að berjast fyrir betri launakjörum heldur lögðu þeir með baráttu sinni  grunninn að almannatryggingakerfinu sem við búum við í dag.  Það er vegna þeirra barátt sem við búum nú í velferðarsamfélagi sem byggir á jöfnuði, réttlæti og samábyrgð.  Þeir sóttu okkar rétt  með miklum erfiðismunum og okkur ber að standa vörð um hann og skila honum áfram til komandi kynslóða. Þó kjör okkar og baráttumál í dag virðast vera allt annars eðlis en afi og amma þurftu að glíma við þá eru þau á sama grunni, af sama meiði.  Nú stöndum við vaktina við að verja þann rétt sem þau sóttu fyrir sig og afkomendur sína.  Þess vegna er mikilvægt að við berum áfram til afkomenda okkar þennan félagslega arf sem við fengum frá foreldrum okkar sem þau bera svo áfram til sinna barna.  Þess vegna er 1. maí enn í dag haldinn hátíðlegur víða um heim.   Á þessum degi erum við að minna hvert annað á að það er samstaðan sem skilar okkur fram á veginn.

Stöndum því áfram vörð um velferðarkerfið og þau grunngildi sem sátt ríkir um á Íslandi.